Kortom, een uiterst boeiende avond! Hieronder
een uitgebreide beschrijving van alles liedjes en hun kansen.
Veel kijkplezier bij deze eerste, en bijzonder malle, halve finale!
Tamta - Replay
Vorig jaar werd Cyprus met een modern popliedje
2e, dus sturen ze een vrijwel identiek lied voor deze editie. Gelukkig
herinnert niemand zich dat en gaat dit het opnieuw goed doen. De vibe is zomers
en zwoel, met goede beat en fijne toeters. Tamta draagt een uitdagend pakje,
metershoge laarzen en wordt geflankeerd door mannen met Zorro-hoeden. Prima
opening van de avond die verder weinig goeds belooft, en sowieso twaalf punten
vanuit Griekenland in de tas. Sure qualifier voor de finale en ook daar top 10.
2. MONTENEGRO
D Mol - Heaven
Montenegro is geen sterk Eurovisie-land. De
beste prestatie is een 13e plek in 2015 en die gaat bij lange niet
verbeterd worden dit jaar. D Mol is een soort Balkanversie van S Club 7, maar
dan zonder dat hupserige enthousiasme. Het is alsof men op de EO-jongerendag
een zestal heeft uitgezocht om een lied te maken dat volgens hen lijkt op een
songfestivalliedje. Al met al erg irritant en de armgebaartjes en de getergde
blikken maken het zo nodig nog erger. Zou zomaar eens laatste kunnen worden
vanavond, want los van een paar Servische burenpuntjes, gaat niemand hiervoor
SMS’en.
3. FINLAND
Darude feat. Sebastian Rejman – Look Away
Jazeker, dit is dé Darude. Die van Sandstorm
uit het jaar 2000. Dat was een hit, maar sindsdien hebben we niet meer veel van
hem vernomen. Look Away is echter niet de comeback die hem weer in de
hitlijsten gaat lanceren. In dit gedateerde lied zien we onze man achter een
goedkoop keyboardje, terwijl een middelmatige zanger met schorre stem iets
mompelt over de opwarming van de aarde. Heel erg allemaal. Maar voor een
serieus lied zet het weinig aan tot denken, voor een dance lied al helemaal
niet tot dansen. Kortom, geen optreden dat hoge ogen gaat gooien en ondanks een
beetje sympathie van de 30’ers bij de televote, zou Finland hier moeten
stranden.
4. POLEN
Tulia
– Fire of Love
Een groot voordeel aan het lied van de Finnen
was dat het nog wel lekker voortkabbelde op de achtergrond. Polen daarentegen
komt met onvervalste teringherrie. Vier dames in traditionele kledij jammeren
erop los en doen verder helemaal niks. Stel je een beetje het Poolse platteland
uit de jaren ‘40 voor en dan de suffe variant daarop. Maar het is een vreemde
avond en aan de kijker om te bepalen welke act uit het rariteitenkabinet er
naar de finale mag. Bovendien gaat het om Polen en daarvan wonen er nogal wat
in andere landen die dan mogen televoten. Toch zou het beter zijn voor iedereen
als deze Poolse dames na vanavond niet meer terugkeren.
Zala
Kralj & Gasper Santl - Sebi
Welkom vreemdeling. Leg al uw aardse kledij en
bezittingen weg, trek dit witte gewaad aan en eet wat van deze paddenstoelen.
Slovenië komt met hypnotische sektemuziek door een duo dat zich weinig bewust
lijkt van de wereld. Wel van elkaar, althans voor de helft. Het meisje kijkt
drie minuten lang dromerig naar de jongen, die op zijn beurt volledig
ongeïnteresseerd zijn gitaar speelt en af en toe afwezig het keyboard aanraakt.
Het duo is bekend van muziek die gespeeld wordt in zonnestudio’s en
telefonische wachtrijen. Enige positieve is dat het een rustpunt vormt na het
Poolse gejengel. Zou bij gebrek aan kwaliteit net de finale kunnen halen. Zou
ook kunnen eindigen in gezamenlijke zelfmoord van dit stel, en dan op weg naar
de marsmannetjes.
6. TSJECHIË
Lake Malawi - Friend Of A Friend
Tijd voor onschuldige vrolijkheid. Alhoewel
onschuldig? “She’s only a friend”, maar we weten wel beter. Tsjechië brengt ons
terug naar de jaren ‘80 met een geinig electrohitje met een deuntje dat de rest
van de avond in je hoofd blijft zitten. Aan de andere kant is dat ook wel
meteen waar dit lied het van moet hebben, want de zang is niet denderend. Soms
zelfs bijna irritant. De frontman springt ondertussen heen en weer tussen allerlei
Instagramfoto’s op de achtergrond. Origineel, vrolijk en een tikje knullig.
Drie uitstekende redenen om Lake Malawi de finale in te stemmen, wat ook zal
gaan gebeuren.
Joci Papai - Az En Apam
Zigeuner Joci deed in 2017 ook mee en werd toen
8e. Dat zit er dit jaar niet in. Wederom brengt hij
woonwagenkampdrama, maar na een minuutje heb je het wel gehad met deze
klaagzang. Helemaal niet slecht gezongen, maar het is gewoon erg saai. Waar hij
vorige keer nog met een zwierige en onderdanige danseres kwam, staat Joci nu
alleen op het grote podium. Ook dat help niet om er een gezellige warme
belevenis van te maken. Gaat natuurlijk wel de punten uit Servië (buren) en
Finland (taalgenoten) krijgen, maar zou zomaar eens tekort kunnen schieten voor
de finale.
8. WIT-RUSLAND
ZENA - Like It
Na het lege podium van Hongarije, gooit Belarus
drie minuten lang alles in de strijd. Zena vliegt, danst en springt, terwijl de
dansers haar constant heen en weer slingeren. Vrolijke visuele chaos, maar een
tikje gedateerd, dat dan weer wel. Like It is zo’n typisch songfestival lied
dat er altijd zal zijn, maar je ondanks het ritme toch ook weer snel vergeet. Lijkt
geen kanshebber voor een plek in de finale, zelfs de strakke yogabroek gaat daar
weinig aan veranderen.
9. SERVIË
Nevena Bozovic - Kruna
Een zekerheidje bij het Eurovisie Songfestival
is dat er altijd een mevrouw met lange haren en een mooie jurk een meeslepend
lied gaat brengen, inclusief alle diva-handgebaartjes. Servië neemt die taak
dit jaar op zich en kleurt daarbij netjes binnen de lijntjes. Nevena haalt het
uit haar tenen, maar bereikt grote (toon)hoogtes. Weinig mensen zullen direct
naar de Free Record Shop rennen om de single van Kruna te gaan kopen, maar het
is een acceptabel lied dat best wel eens de finale zou kunnen halen. Of niet,
en dan ligt er ook niemand wakker van.
10. BELGIË
Eliot - Wake Up
België stuurt de laatste jaren zeer jonge
artiesten en met wisselend succes. Dit jaar wordt het waarschijnlijk niet zo
best. Wake Up is heus wel lekker om naar te luisteren. En Eliot brengt het ook
met overgave. En er zijn grote drums die het geheel bijna een Aziatisch tintje
geven. Maar het kabbelt eigenlijk wat teveel voort. Niet dat dat erg is, maar
aangezien Slovenië ook hun stemmen van sereniteitsliefhebbers moeten hebben, is
de vijver wel erg klein. Om eerlijk te zijn is het suicidepact van Slovenië dan
mogelijk net iets boeiender dan Eliot. Wordt kantje-boord, een gelukje kan zijn
dat het gevolgd wordt door hemeltergende verschrikkelijkheid.
11. GEORGIË
Oto Nemsadze – Keep On Going
Voor sommige landen is meedoen belangrijker dan
winnen, met name omdat winnen de kosten van organiseren van de volgende editie
met zich meebrengt. Maar wat Georgië hier doet is wel heel erg opzichtig. De
FIFA geeft een schorsing wanneer iemand een opzettelijke gele kaart haalt, de
EBU zou ook zoiets moeten doen. Dit is echt verschrikkelijk. Een hele boze man
met een staart schreeuwt oorlogskreten. Het achtergrondkoor van mannen van
middelbare leeftijd moet voor bombastisch effect zorgen, maar de strijd is
kansloos. Affluiten voor een schwalbe en snel een verse speler erin.
12. AUSTRALIË
Kate
Miller-Heidke – Zero Gravity
De grootste kermisact van dit jaar komt van
Australië. Een operazangeres op een metershoge flexibele paal die heen en
zwiert. Ze wordt geflankeerd door twee acrobates die in het zwart wel wat weg
hebben van de dementors uit Harry Potter. Bovendien is het nogal een chaotisch lied
dat uit vier volledig aparte delen lijkt te bestaan. Vooral het laatste deel is
een behoorlijk hectisch gebeuren waarin alles en iedereen door elkaar
schreeuwt. Kate kan echter zonder meer zingen en met deze overweldigende act
erbij zou het genoeg moeten zijn om de finale te halen.
13. IJSLAND
Hatari – Hatrid Mun Sigra
Welkom in de Reykjavikse SM kelder van Hatari.
Het was waarschijnlijk rond het moment dat er geen seconde daglicht scheen, in
het diepste van de winter, dat IJsland de inzending voor dit jaar koos. Het
contrast met de lieflijke zangeres uit Australië kan haast niet groter zijn.
Leer, metaal, zwepen en slaven, in Hatrid Mun Sigra, wat zoveel betekent als
“Haat zal overwinnen”, komt het allemaal ten tonele. Het vreemde is dat er
zoveel gebeurt, dat het wel een uiterst intrigerende show is. Bovendien is het
technisch gezien geen slecht lied, alhoewel het genre niet erg mainstream is.
Desalniettemin gaat dit zonder moeite de finale halen, al is het maar vanwege
de gothic jongeren van Europa die op de een of andere manier een rare
nichemarkt vormen binnen de Eurovisie-fans.
Victor Crone - Storm
Dat is weer even wennen. Gewoon een normale
jongen in een leren jackje met beide benen op de grond. En die komt ook nog
eens een heel normaal middle of the road poplied zingen. En die normaligheid
gaat Victor de kop kosten. Storm is een buitengewoon voorspelbare bijdrage
zonder uitschieters of vernieuwende elementen. Balanceert op het randje van
doorgaan of niet. Maar als Europa in een gekke bui is, en hoe kan je dat niet
zijn na al die rare acts in deze halve finale, dan zou dit zomaar als een zacht
briesje kunnen eindigen.
15. PORTUGAL
Conan Osiris - Telemoveis
Het is echt alle gekkies verzamelen in deze
halve finale. Wie door het Sloveense duo nog niet was overgehaald om bij de
sekte te gaan, krijgt nu met het grote geschut te maken. De opperpriester zelf
komt je vertellen dat de moderne wereld met mobiele telefoons het grote kwaad is
dat ons allen zal verdoemen. Mijn Portugees is niet zo goed als mijn IJslands,
dus of dit ook betekent dat haat zal overwinnen ontgaat me even. Wel is
duidelijk dat er hier een of ander ritueel gaande is met allerlei vreemde
attributen, met op de achtergrond klanken die Indonesische trekjes vertonen. De
slaafse danser op zijn Nike Air Max’jes maakt het geheel nog vreemder, helemaal
wanneer hij met een opzichtige schwalbe onderuit gaat. Aan het einde sterven
beiden, iedereen in complete verwarring achterlatend met maar één mogelijke
vraag: “what the fuck just happened here?”
16. GRIEKENLAND
Katerine
Duska – Better Love
Door naar de volgende verkleedpartij. De
Grieken brengen in drie minuten een zangeres met gevoel voor drama, Aphrodite,
lotusbloemen, ballerina’s als vlinders, een schermwedstrijd en dat alles met
een groot ei op de achtergrond. Dit kan er ook nog wel bij vanavond. Toch is
het niet alleen maar kolder. Als je je ogen dicht zou doen, hoor je een
verbazingwekkend radiowaardig lied. Niet zo goed als Cyprus, maar wel met een
veel betere positie in de line-up. Wordt getipt als winnaar van deze halve
finale, maar daarvoor lijkt het me net wat teveel pasteltinten bij elkaar te
zijn. Bereikt wel met gemak de finale.
17. SAN MARINO
Serhat
– Say Na Na Na
Om deze uiterst vreemde avond af te sluiten mag
San Marino ook nog een oude hijgerige Turk het podium op sturen. Het is
natuurlijk niet echt goed, maar wel enorm aanstekelijk. Zonder veel moeite kan
je “Murder On The Dance Floor” er in horen en dat zet aan tot dansen. Onbezorgd
en een tikje fout, een absolute guilty pleasure. De dansers met lichtgevende
roeptoeters in korte broekjes zien er verschrikkelijk koddig uit. Maar het
heeft wel gunfactor, mag als laatste optreden wat een enorm voordeel is en
daarom zou het gewoon zomaar door kunnen gaan. Go onbevangen vrolijkheid, go
San Marino!
En zo zijn we dan aan het einde gekomen van de eerste halve finale. Het was een absoluut gekkenhuis en doordat er zoveel malle acts waren, gaan er zelfs een paar van naar de finale. Iedereen herinnert zich nog de SM-act uit IJsland en die rare mannen van Portugal, maar heb je nog een idee hoe dat liedje van Servië ging? Precies. Uiteindelijk blijven er 7 landen achter en mogen er 10 naar de finale. Hoewel deze halve finale alle kanten op kan, zullen die 10 mogelijk zijn:
Cyprus, Griekenland, Australië, IJsland, Slovenië, Tsjechië, Servië, Hongarije, San Marino en Belarus
Geen opmerkingen:
Een reactie posten