Begeleid ESF kijken: Finale 2015

Deze week vindt voor de 60e keer het Eurovisie Songfestival plaatst. Veel van de mensen die mij kennen weten dat ik hier groot fan van ben. Op mijn beurt weet ik dat veel van de mensen die ik ken openlijk het Songfestival verguizen, terwijl ze stiekem toch het even aanzetten op de avond zelf. Om jullie te helpen te begrijpen wie er waarom wel en waarom niet goed scoren, probeer ik al mijn kennis deze week in 3 blogs te stoppen, waarin ik alle deelnemers even kort met je doorneem. Dus ook de complete Eurovisie leek zal na het lezen hiervan als een expert op de bank kunnen zitten.

Tijd voor de finale. De drukst bezette finale in de geschiedenis van het Festival, want er doen maar liefst 27 landen mee. Weinig circusacts, veel drama, dus alsnog een flinke zit. Hoewel Zweden de grote favoriet is, zijn er verschillende kanshebbers voor de winst uit verschillende uithoeken van Europa én de wereld. De meeste verschrikkelijke zangers en zangeressen zijn al naar huis, dus je kan bijna de hele avond het geluid aan laten staan. Daar gaan we:

1.   Slovenië

Maraaya – Here For You

Prima opening van de avond. Drie optredens voor de prijs van één. Dit bijzondere drietal doet ieder lekker zijn of haar eigen ding.  De ADHD pianist met raar kapsel knipt meer met zijn vingers dan dat ie de toetsen beroert, de stoïcijnse airvioliste maakt vooral wildse gebaren en dan is er natuurlijk nog de zangers met Duffy-achtige stem met haar enorme koptelefoon, waarvan je kunt denken dat ze verkouden. Het is energiek, een beetje raar en eigenlijk enorm verrassend. Nederland vond dit niks donderdag, maar gaat in veel landen punten ophalen, maar waarschijnlijk nergens 12.

2.   Frankrijk

Lisa Angell – N’oubliez Pas

De Fransen zijn weer enorm Frans. Na vorig jaar een mislukte poging met een rapgroep is het dit jaar weer algeheel traditioneel. Een ballad dus, gebracht door een ontplofte Dione de Graaff, waarbij het lastig zal zijn om niet weg te zappen. Wel een ideaal moment om de nog een rondje bier en wijn te halen en de snacks nog eens aan te vullen om er echt goed voor te gaan zitten.

3.   Israël

Nadav Guedj – Golden Boy

Justin Timberlake meets Tel Aviv. De meest volwassen uitziende 16-jarige van het noordelijk halfrond begint met klaagzang om vervolgens in groot feest uit te barsten. Aanstekelijk deuntje en een eigen bedacht dansje en aan het einde nog tijd voor een groepsfoto. De zaal in Wenen is nu echt goed los en veel punten uit heel Europa.

4.   Estland

Elina Born & Stig Rästa – Goodbye To Yesterday

Hij gaat er ’s ochtends vandoor zonder iets te zeggen, maar van zijn gezicht is niet af te lezen wat voor gevoel hij daar nu bij heeft. Zij vindt het in ieder geval wel erg. Sowieso is alles aan haar beter dan aan hem, behalve dat hij gitaar kan spelen. Niet altijd even goed gezongen, maar wel een origineel lied en slim bedachte effecten op het podium. Blijft beter worden naarmate je het vaker luistert, ook al blijft de zeer lage opening storend. Zou echter zomaar kunnen winnen en wordt zeker top 5.

5.   Verenigd Koninkrijk

Electro Velvet – Still In Love With You

20 seconden lang is dit geweldig! Blazers, violen, jaren ’20 vibe, dit wordt het helemaal. Dan begint het zingen en tempert het enthousiasme al een beetje, maar wanneer er het duo hun naam eer aandoet en er een electro afwisseling in wordt gebracht, is de magie wel voorbij. Vervolgens kabbelt het wat voort en duurt 1 couplet te lang. Blij gemaakt met een dode 90 jaar oude mus. Eindigt tussen plek 15 en 20.

6.   Armenië

Genealogy – Face The Shadow

De minimusical over de Armeense diaspora en vooral niet over iets anders ("Don't mention the genocide") heeft zoals verwacht de finale behaald. Maar hoe vaak je er ook naar luistert, het blijft een rommeltje van teveel verschillende stijlen. Echter, het is een schoolvoorbeeld van ‘er een show van maken’, dus de AVROTROS moet goed opletten voor volgend jaar. Zuivere zang, capes en met de armen de wijzers van een klok nadoen. Gek genoeg misschien zelfs goed voor een kippenvelmomentje. Krijgt veel punten van Nederland, genoeg voor een plekje rond het midden.

7.   Litouwen

Monika Linkyte & Vaidas Baumila – This Time

Het vrolijke huppelduo uit Litouwen met een van de weinige onbezorgde liedjes van het Songfestival. Waarschijnlijk is dat ook precies de reden dat ze de finale hebben gehaald, aangezien de halve finale van donderdag een uiterst neerslachtige bedoening was. Het is allemaal lang niet perfect gezongen, maar het aantal verschillende manieren om ‘love’ te zingen is wel pakkend. Die jongen doet leuk mee, maar het blonde meisje maakt het verschil in een uiteindelijk middelmatig lied.

8.   Servië

Bojana Stamenov – Beauty Never Lies

De verschrikkelijke suikerspin returns om nog een keer te melden dat ware schoonheid van binnen zit. Ik blijf het een schaamteloze manier vinden van stemmen ronselen onder de jonge homoseksuele kijker, kennelijk werkt het. Ze heeft ook heus wel een goede stem, maar het lied blijft een chaos, net als de show met vlaggen in de kleuren va de regenboog. Het nieuwtje is er zaterdag wel van af.

9.   Noorwegen

Mørland & Debrah Scarlat – A Monster Like Me

Het heeft precies alles wat het moet hebben, maar het spannendste is aan het einde van de rit toch met name wel het kapsel van Debrah. Wel het enige lied met moeilijke woorden, heeft iets weg van een toneelstuk. Een bijna chique inzending die met name uit de West-Europese landen de punten moet halen.

10.  Zweden

Mans Zelmerlöw – Heroes

Torenhoog favoriet voor de winst dankzij computermannetjes en moderne muziek. Alles hieraan klopt en zodra je het hoort, weet je direct dat dit het in heel Europa goed zal gaan doen in de hitlijsten en clubs. Die trui had ie overigens al aan bij de Zweedse selectiewedstrijden twee maanden geleden. Het kan zo makkelijk zijn.

11.  Cyprus

Giannis Karagiannis – One Thing I Should Have Done

De saaiste ober van Cyprus komt de keuken uit wandelen om even een liefdesliedje te zingen voor Duitse en Engelse toeristen. Het is eerder aandoenlijk dan aanstekelijk en een compleet wonder hoe hij zijn halve finale heeft overleefd. Toch mag ie meedoen in de grote finale en zit vervolgens tussen twee enorm hippe, populaire uptempo acts. Dat is gewoon domme pech.

12.  Australië

Guy Sebastian – Tonight Again

Vanwege het 60-jarig jubileum mag ’s wereld grootste fan van het festival dit jaar meedoen: Australië is erbij! Hoewel is afgesproken dat het eenmalig is, maakt alles aan deze inzending duidelijk dat het land maar wat graag vast op de deelnemerslijst wil. Een opzwepend en risicoloos lied over vieren dat we vanavond het gezellig hebben en morgen pas morgen komt. Prima gezongen ook trouwens. Zal bovendien een boel sympathiestemmen krijgen, aangezien de Australische bevolking natuurlijk voor een groot deel bestaat uit Europese volkeren. Een serieuze kanshebber voor de top5.

13.  België

Loïc Nottet – Rhythm Inside

Nederland niet, België wel. Het verschil: overgave! 17-jarige Loïc brengt een semi-rap over de leegte van het moderne leven en dat teruggaan naar het ritme onze enige redding is. Vooraf moeilijk in te schatten hoe dit live zou gaan, maar hij schreeuwt de longen uit zijn lijf in een lied dat het kan hebben. En ineens ligt ie op de grond, gewoon, op de grond. Sowieso is de choreografie simpelweg raar, maar ook dat past. Hulde voor lef, hoe vaker je het hoort, hoe beter het wordt. Gaat een boel ballads achter zich laten.

14.  Oostenrijk

The Makemakes – I’m Yours

Die zanger met die hoed (gestolen van Waylon) en baard (gestolen van alle mannen in de 20 en de winnares van vorig jaar) heeft veel weg van George Harrison. Sowieso heeft het hele lied wel iets weg van een compositie van The Beatles, maar dan op een dag dat ze er niet echt zin in hadden. Op een gegeven moment loopt George bij de piano weg en blijken die partijen gewoon op de band te staan. Persoonlijk vind ik het wel lekker om tussen alle solozangeressen en ballads even een bandje te horen, maar er blijft niets van hangen. Oostenrijk heeft niet de intentie het festival twee jaar achtereen te organiseren en slaagt daarin glansrijk.

15.  Griekenland

Maria-Elena Kyriakou – One Last Breath

De Griekse Celine Dion met haar windmachine en gebaartjes: de uitgestrekte armen, de gesloten ogen, een vinger ten hemel gericht. Het is allemaal verschrikkelijk cliché, maar dit is wel hoe je de finale van het Songfestival bereikt. Prima jurk ook trouwens. Bovendien is Griekenland altijd populair bij de televoters in de regio, dus je mag uitgaan van flinke aantallen punten. Genoeg om ongeveer halverwege te eindigen.

16.  Montenegro

Knez - Adio

Het is een absoluut wonder dat deze Montenegrij(n)ze BalkanHazes de finale heeft gehaald. Geen stemmende buurlanden in zijn halve finale en volledig etnisch ingesteld met regionale instrumenten op het podium en zingend in de eigen taal. En dan dat fantastisch mooie vrouwtje uit Zwitserland naar huis sturen… Europa kiest kennelijk echt voor zangtalent, want dat heeft deze man wel in de portfolio. We gaan dus gewoon nog een keer met elkaar zingen over eenzame bergen en verloren liefdes, zoals het een goed Songfestival betaamt. En omdat ineens veel buurlanden nu wel mee mogen stemmen, moet je niet gek opkijken als dit redelijk gaat scoren.

17.  Duitsland

Ann Sophie – Black Smoke

Werd tweede in eigen land bij de selectiewedstrijden, maar mocht toch naar Wenen, omdat de winnaar ervan zich realiseerde dat het festival commerciëler was dan hij aan kon. Geeft niks, dit is ook niet gek. Qua geluid en onhandigheid lijkt ze een beetje op het Duitse meisje dat in 2010 won, maar dan met nog iets meer Amy Whinehouse inslag. Een lied dat je na 27 inzendingen waarschijnlijk niet onthouden hebt aan het einde. 

18.  Polen

Monika Kuszynska – In The Name Of Love

De vrouw in de rolstoel. Waarschijnlijk meer sympathiestemmen dan voor het lied zelf, want dat was in feite één grote Libelle Zomerweek. Vliegende witte linten en felle roze kleuren knallen van het scherm achter haar af in een poging te doen verbloemen dat er op het podium, noodgedwongen, niet zoveel gebeurt. Geen hoogvlieger.

19.  Letland

Aminata Savadogo – Love Injected

Als je niet beter wist zou je denken dat je bij een of andere sekte beland bent en de hogepriesteres bezig ziet de vruchtbaarheidsgoden gunstig te stemmen. Op alle vlakken een unieke ervaring. Gewoon ondergaan en na drie minuten uit de trance ontwaken en fris verder voor de het laatste deel van de avond.

20.  Roemenië

Voltaj – De La Capăt / All Over Again

Er wordt echt weinig gelachen tijdens deze act van een band die zo het Bløf van de Balkan genoemd kan worden. Een groots drama over achterblijvende kinderen van arbeidsmigranten wordt bezongen, een hot maatschappelijk item in Roemenië. Geert Wilders schijnt dit lied als favoriet te hebben. Geen vlekkeloze zang of spectaculaire show, of het moet het ringbaardje van de verder kale zanger zijn. In de finale op buurlandenpunten, derhalve onderin de middenmoot in de finale.

21.  Spanje

Edurne - Amanecer

Wie aan het einde van de avond het verschil nog weet tussen Albanië, Griekenland, Rusland en Spanje mag zijn hand opsteken. Ook horen we tradtioneel Spaanse IyeeeIyeeh-klanken, die verklaren waarom ze daar Trijntje wel wat vonden. Toch heeft dit lied wel iets eigenzinnigs, alsof het de themesong is van een of andere Spaanse heldenserie. Wordt door sommigen getipt als winnaar, maar mist daarvoor een echt herkenbaar refrein dat je direct mee wil zingen. En iets met een “corazon” in de tekst, what else is new.

22.  Hongarije

Boggie – Wars For Nothing

Wat mij betreft de grootste verrassing uit de eerste halve finale bij de finalisten. Dit werkelijk intens saaie lied is er op de een of andere manier in geslaagd genoeg punten te sprokkelen. Toegegeven, het is zuiver en breekbaar gezongen, maar kom op nou Europa… Pacifisme ten top, kampvuurmuziek voor bij een hippiefestival en geen idee hoe je het woord ‘innocent’ moet uitspreken. Ik blijf erbij: laatste 5.

23.  Georgië

Nina Sublati – Warrior

De boze Georgische larp-koningin heeft de finale gehaald. Nina komt nogal duister over met haar zwarte haar, felle ogen en getatoeëerde armen. Ze zingt dan ook over hoe strijdbaar ze is, maar probeert dat iets te veel  met brute kracht in plaats van zangsouplesse. Haar Engels is bijzonder matig, maar haar uitstraling heeft bijgedragen aan de uitschakeling van Trijntje. Xena Warrior Princess eindigt halverwege het rechterrijtje.

24.  Azerbeidzjan

Elnur Huseynov – Hour Of The Wolf

Uit Azerbeidzjan is hier de man de niet kan slapen omdat ie over wolven droomt en dat kennelijk niet prettig vindt. Hij laat zich omringen door twee balletdansers die gewoon hun eigen gang gaan en Elnur de hoge tonen laten pakken. Het toppunt van het melancholisch kwartiertje van de avond en ongetwijfeld goed voor een hele bak aan stemmen van de meer op tragedie geënte volkeren van Europa.

25.  Rusland

Polina Gagarina – A Million Voices

Daar is ze weer, onze Russische vredesengel uit Poetins propagandamachine. Het is natuurlijk verschrikkelijk hypocriet dat een land dat actief minderheden discrimineert en burgeroorlogen faciliteert komt met teksten over hoe mooi de wereld zou kunnen zijn als we elkaar allemaal accepteren zoals we zijn. We gaan er maar van uit dat Polina de tekst niet zelf heeft mogen schrijven en maakt er maar gewoon het beste van. Ze brengt het heel goed en krijgt los van de standaard douze points uit Belarus, Azerbeidzjan en Georgië (en bijbehorend boegeroep uit de zaal) ook vrachten aan punten uit West Europa. Gaat top 5 halen, of je het nu wilt of niet.

26.  Albanië

Elhaida Dani – I’m Alive

Dit was dus helemaal niet zo goed in de halve finale. Sterker nog, het was zelfs heel slecht. Vooraf had ik gedacht dat dit echt een kanshebber was voor een hoge score, maar op het podium blijft er maar weinig van over. Zonder een zuivere noot gezongen te hebben, staat ze toch in de finale en krijgt een herkansing. Als Trijntje zaterdag kijkt en zich afvraagt waarom Elhaida in Wenen is en zijzelf al thuis, terwijl ze echt veel beter gezongen heeft… 1 woord: overgave.

27.  Italië

Il Volo – Grande Amore

Dit is natuurlijk hoe een Songfestivallied hoort te zijn. Groots, meeslepend en vol overgave. Een kruising tussen opera en boyband, in een taal die zich uitzonderlijk goed leent voor zang. Je zou hooguit kunnen zeggen dat het een tikkie too much is, net zoals de hoeveelheid gel in de kapsels, maar vanavond mag dat. Een bombastisch einde en kanshebber voor de winst!

Als je uiteindelijk alles gehad hebt, zou de einduitslag er ongeveer zo uit kunnen zien:

Plekken 1 tm 6 (in willekeurige volgorde):

Zweden

Australië

Italië

Estland

Rusland

Slovenië

Plekken 7 tm 10 (in willekeurige volgorde):

Israël

Spanje

Noorwegen

Servië

Plekken 11 tm 20 (in willekeurige volgorde):

België

Armenië

Montenegro

Griekenland

Duitsland

Letland

Azerbeidzjan

Georgië

Cyprus

Verenigd Koninkrijk

Plekken 21 tm 27 (in willekeurige volgorde):

Litouwen

Hongarije

Frankrijk

Albanië

Oostenrijk

Polen

Roemenië

Begeleid ESF kijken: Halve Finale 2 - 2015

Deze week vindt voor de 60e keer het Eurovisie Songfestival plaatst. Veel van de mensen die mij kennen weten dat ik hier groot fan van ben. Op mijn beurt weet ik dat veel van de mensen die ik ken openlijk het Songfestival verguizen, terwijl ze stiekem toch het even aanzetten op de avond zelf. Om jullie te helpen te begrijpen wie er waarom wel en waarom niet goed scoren, probeer ik al mijn kennis deze week in 3 blogs te stoppen, waarin ik alle deelnemers even kort met je doorneem. Dus ook de complete Eurovisie leek zal na het lezen hiervan als een expert op de bank kunnen zitten.

In de eerste halve finale hebben we helaas, maar niet volledig tegen alle verwachtingen in, Trijntje zien sneuvelen. Samen met een saaie regenjasdragende Macedoniër, punkrockende Finnen met een verstandelijke beperking, een man met foute oorbel uit Belarus en zijn knappe violiste, een slecht rappende Moldavische Justin Bieber kloon en een bandje van kinderachtige Deense jochies moest zij toekijken hoe 10 betere acts (een act is een combinatie van muziek, zang, dans en kostumering (en in het geval van Roemenië ligging op de aardbol)!) de finale van komende zaterdag haalden. In de krant stond dat België het als enige West Europese land had gehaald, alsof dit een enorme schok was... Er deden er ook maar 3 mee aan deze ronde!

In de tweede halve finale gaan opnieuw 17 landen het toneel op om bij de beste 10 te komen. Als Trijntje vandaag had meegedaan, had ze niet heel veel meer kans gehad dan dinsdag, maar ook niet minder. Hieronder zal ik weer vertellen wie er meedoen en wie er doorgaan en waarom.

1.   Litouwen

Monika Linkyte & Vaidas Baumila – This Time

Een duet met een hoog TROS gehalte. Het refrein is behoorlijk onuitstaanbaar en ook niet erg goed gezongen, maar de coupletten tussendoor maken het nog de moeite waard om aan te horen. En het moet gezegd worden, er wordt wel redelijk wat chemie tussen Monika en Vaidas neergezet, vooral het meisje heeft iets ondeugends. Het zwakste duet van de avond, een slechte startpositie en weinig buren om mee te stemmen. Hoogstwaarschijnlijk exit na vanavond en dat lijkt me ok.

2.   Ierland

Molly Sterling – Playing With Numbers

Dit is werkelijk intens saai. Ze kan best zingen en piano spelen en dat ook nog tegelijk, maar dit lied heeft niks spannends. De Ieren spelen op safe en gaan dat moeten bekopen. Als Litouwen het niet redt, dan Ierland zeker niet. Daaag.

3.   San Marino

Michele Perniola & Anita Simoncini – Chain of Lights

Ok, dit is ook geen best duet. Beide hebben ze meegedaan aan het Junior Songfestival en mogen, bij gebrek aan zangers in het dwergstaatje, direct meedoen bij de grote mensen. Een mierzoet sprookjesachtig liedje dat ook nog eens alle kanten op gaat, er wordt zelfs in gerapt, en vooral heel erg lief is en geen kwaad in de zin heeft. Dat hebben al die mensen die er niet op gaan stemmen ook niet, maar dit wordt niks.

4.   Montenegro

Knez - Adio

Dit hoort op het Songfestival. Een voormalige Joegoslavische staat met balkaninstrumenten op het podium en zingend in de eigen taal. Je voelt dat het gaat over een diep verlangen naar een liefde die niet meer is of zal worden, of iets met bergen. Maar met Servië, Albanië en Macedonië in de eerste halve finale, en Bosnië en Kroatië thuis vanwege financiële problemen, bestaat het niet dat dit, verder ook middelmatige lied, de finale zal halen. We zijn lekker op weg: 4 landen gehad, nog niet één door naar de finale.

5.   Malta

Amber – Warrior

Hier worden nogal wat registers open getrokken. Een arrangement van trommels, bellen en violen en een behoorlijke dijk van een stem, die de neiging heeft de bocht uit te vliegen. We zullen het maar wegschrijven onder de noemer jeugdig enthousiasme. Een flinke scheut dramatiek erbij en je hebt een volwaardig lied. Ik zal het zelf niet snel opzetten, maar het lijkt me dat dit het gaat redden vanavond. Ze vormt wel de perfecte duistere opmaat voor het land dat na haar optreedt.

6.   Noorwegen

Mørland & Debrah Scarlat – A Monster Like Me

Dit is wel een pittige inzending. Een lied met een echt verhaal, met echte zangers. Je denkt even dat de titel verwijst naar zangeres Debrah, want dat is geen klassieke schoonheid. Ze heeft wel iets van een blanke Rihanna. Een glimlachje kan er ook niet van af. En vooruit, het is misschien ook een tikje saai. Maar zodra de eerste twee minuten voorbij zijn, gaan ze nog even goed los en blijkt het een zeer complete productie met alles erop en eraan. Zonder problemen naar de finale, waar het top10 zal halen.

7.   Portugal

Leonor Andrade – Ha Um Mar Que Nos Separa

Dit is natuurlijk ook weer niks. Portugal is doorgaans een zwak land en behoudt die status dit jaar glansrijk. Een semirock-lied, in het Portugees, over de linie nogal matig gezongen door een meid met wild haar die zich geen houding weet te geven op het podium. Een bak ellende, snel vergeten.

8.   Tsjechië

Marta Jandova & Vaclav Noid Barta – Hope Never Dies

Het tweede duistere duo van de avond. Het is alles wat het Litouwse stelletje niet is: ze kijken elkaar weinig aan, er is geen huppelige vrolijkheid te bekennen en ondeugendheid hoeven we ook niet te zoeken in deze act. Toch is het een beter lied en doet stuk echter aan. Alleen al daarom verdient het om door te gaan, wat waarschijnlijk ook wel zal lukken, want er wordt lekker stevig gezongen. Tot in de tenen met drama gebracht, nu nog iets meer interesse in elkaar tonen.

9.   Israël

Nadav Guedj – Golden Boy

Nadav won een talentenjacht en staat met zijn 16 jaar nu een lied te zingen over feesten om een vrouw te vergeten. Het is tergend aanstekelijke Justin Timberlake pop, ondanks of dankzij het bijzonder foute Midden Oosten-deuntje dat meerdere malen voorbij komt. Redelijk modern en zonder bescheidenheid gezongen, gaat dit in alle Europese landen een paar punten wegsnoepen. De Golden Boy mag daarom ook in de finale gaan aantreden.

10.  Letland

Aminata Savadogo – Love Injected

Breekbaar meisje zingt met hoge stem, een beetje dubstep en een nogal heftige lichtshow iets zonder enige melodie. Nogal een bizarre vertoning en persoonlijk snap ik hier helemaal niks van. Het meisje kan echter wel zingen en het valt hoe dan ook op, het lijkt me gek als dit niet doorgaat.

11.  Azerbeidzjan

Elnur Huseynov – Hour Of The Wolf

Hier komt dus die wolf vandaan die de eerste jurk van Trijntje aan flarden had gescheurd! Azerbeidzjan heeft zich de laatste jaren opgewerkt tot serieus Eurovisie land. Meestal gaat het over onmogelijke liefde en gaat dat gepaard met een hoop melancholie en heftige uithalen. Dat is dit jaar zeer zeker niet anders. Elnur kan namelijk heel hoog zingen en gaat dat ook absoluut doen. Iedereen snapt dat dit eigenlijk te ver gaat, waarschijnlijk zou zelfs Ronan Keating het nog te zoet hebben gevonden, maar toch gaat dit zich zonder moeite kwalificeren voor de finale. Nu nog hopen dat de balletdansers ook daadwerkelijk wolvenkostuums gaan dragen, dan is het spektakel compleet.

12.  IJsland

Maria Olafsdottir – Unbroken

Als je niet wist dat dit lied vanuit IJsland kwam, zou je het wel gegokt hebben. Een show van elfjes en muziek die misschien wel uit de film Frozen afkomstig had kunnen zijn. En net zoals in de sprookjeswereld van Walt Disney, weet je van tevoren eigenlijk precies hoe het zal gaan. Ze gaat af en toe wat hoger zingen, af en toe wat zachter, precies wanneer het moet een uithaaltje en ze zit nog even op de grond. Een zeven op alle fronten, behalve echtheid. Wel door, want weet iemand nog hoe het liedje van Ierland ging?

13.  Zweden

Mans Zelmerlöw – Heroes

Als je niet wist dat dit lied vanuit Zweden kwam, zou je het wel gegokt hebben. Hier klopt alles aan. Goede show, zang meer dan redelijk en een beat die het op ieder feest in elk Europees land komende zomer goed doet. Hooguit kan je er de kritiek op hebben dat het net iets te standaard Top40 is. Gaat zonder enige vorm van moeite de finale halen en gaat daar top 5 eindigen en wat bij betreft winnen.

14.  Zwitserland

Mélanie René – Shine

Wat een schitterend mooie vrouw! De rest doet niet ter zake.

15.  Cyprus

Giannis Karagiannis – One Thing I Should Have Done

Dit lijkt me een hele sympathieke jongen en hij kan best mooi zingen, maar hij staat me hier een partij lift-muziek te maken… Tergend traag en flink saai. Valt bovendien op deze plek in de line-up tussen Zweden, Zwitserland en Slovenië wel heel erg in het niet. Bovendien is er geen steun van Griekenland, want dat zat in de eerste halve finale. Als de Cyprioten een ding hadden moeten doen, was het een lied brengen met net iets meer pit, want hij heeft heel veel mazzel nodig om door te komen.

16.  Slovenië

Maraaya – Here For You

Er staan 3 mensen op het podium: een zangeres met een enorme koptelefoon, een overijverige pianist en een airvioliste. Qua stem doet het denken aan Duffy, en dat is meteen een kenmerkend geluid. Het is energiek, een beetje raar en eigenlijk enorm verrassend. Het is even wennen, maar ik beloof je dat je aan het einde denkt: “goh, dit was eigenlijk hartstikke leuk!” Dit heeft geen Balkanstemmen nodig om door te gaan naar de finale en gaat ook top 5 eindigen.

17.  Polen

Monika Kuszynska – In The Name Of Love

Vorig jaar stuurde Polen de meest vulgaire act uit de geschiedenis van het Songfestival, met melkkarnende vrouwen met flinke cupmaten op het podium. Dit jaar 180 graden de andere kant op. Waar dinsdag al een band bestaande uit geestelijk gehandicapte artiesten meedeed, doet vandaag de eerste zangeres in een rolstoel mee. De setting is nogal overdramatisch, en het lied behoorlijk gezapig, maar ze kan wel zingen. En waar het met de ordinaire act zonder problemen de finale bereikte, is dat dit jaar nog maar enorm afwachten. Een deel zuiver zingen, een deel sympathiepunten en nog wat stemmen uit Litouwen en Duitsland kan precies genoeg zijn. Gaat de strijd met Zwitserland en Litouwen aan voor de laatste beschikbare plek.

Uiteindelijk zullen we als alle fictieve enveloppen geopend zijn de volgende landen door zien gaan naar de finale:

Zweden

Slovenië

Israël

Noorwegen

Malta

Azerbeidzjan

IJsland

Tsjechië

Zwitserland

Letland

Afvallers:

San Marino, Portugal, Litouwen, Polen, Montenegro, Cyprus en Ierland

Begeleid ESF kijken: Halve Finale 1 - 2015

Deze week vindt voor de 60e keer het Eurovisie Songfestival plaats. Veel van de mensen die mij kennen weten dat ik hier groot fan van ben. Op mijn beurt weet ik dat veel van de mensen die ik ken openlijk het Songfestival verguizen, terwijl ze stiekem toch het even aanzetten op de avond zelf. Om jullie te helpen te begrijpen wie er waarom wel en waarom niet goed scoren, probeer ik al mijn kennis deze week in 3 blogs te stoppen, waarin ik alle deelnemers even kort met je doorneem. Dus ook de complete Eurovisie leek zal na het lezen hiervan als een expert op de bank kunnen zitten.

Laat ik allereerst je weerstand wegnemen van de mythe dat het een Oostblokfeestje is en dat we bij voorbaat kansloos zijn. Hoewel dat laatste dit jaar wel het geval is, zou onze uitslag van vorig jaar genoeg bewijs moeten zijn dat iedereen kan winnen en dat een goed lied ook de punten krijgt van landen als Azerbeidzjan, Macedonië of Moldavië, ook al grens je er niet direct aan. Eurovisie is 20% Politiek, 30% Show en 50% Muziek. Om nog even een idee van de veelzijdigheid (en toch nog steeds overwegend West Europese dominantie) te geven, laten we even een kijkje nemen bij de top5 van de afgelopen vijf jaar:

2014: Oostenrijk - Nederland - Zweden - Armenië - Hongarije
2013: Denemarken - Azerbeidzjan - Oekraïne - Noorwegen - Rusland
2012: Zweden - Rusland - Servië - Azerbeidzjan - Albanië
2011: Azerbeidzjan - Italië - Zweden - Oekraïne - Denemarken
2010: Duitsland - Turkije - Roemenië - Denemarken - Azerbeidzjan

Wie de rijtjes bestudeert ziet 2 constante factoren: Zweden en Azerbeidzjan. Beide landen nemen deelname zeer serieus en komen ieder jaar met een zeer gelikte productie die altijd op een breed en modern publiek gericht is. Beiden hebben bovendien niet veel directe buurlanden en liggen in uithoeken van Europa.

Goed, na deze korte les is het tijd om over te gaan op de deelnemende landen. Veel plezier met kijken alvast!

1.   Moldavië

Eduard Romanyuta – I Want Your Love

Een zeer zwakke opening van het festival. Mensen die door de recente successen van Anouk en de Common Linnets besloten hebben dit jaar weer eens in te schakelen, zullen discipline nodig hebben om zich hier doorheen te worstelen. In menig woonkamer zal men zeggen: “zie je wel, het is nog steeds niks”. Eduard gaat proberen met zijn jaren ’90 beats en huis-tuin-en-keuken rap en dito Engels iets te doen op het podium. Ergens is het catchy, maar dat valt weg tegen de algemene verschrikkelijkheid van zijn live performance. Ondanks de 12 punten van Roemenië gaat Moldavië het niet redden. Gelukkig maar.

2.   Armenië

Genealogy – Face The Shadow

Het Armeense selectiecomité heeft zichzelf dit jaar de vraag gesteld hoeveel verschillende stijlen er in één lied pasten. En dus hebben zes artiesten van verscheidene muzikale achtergronden zich verenigd. Het resultaat is nogal een rommelige bende, waarbij blijkt dat 3 minuten niet genoeg is om zowel harmonie te creëren als ieders talent de ruimte te geven. En dus schreeuwen rockzanger en operazangeres, gekleed in pakken die aan Start Trek-stammen doen denken, maar dwars door elkaar heen in een nostalgisch lied over de Armeense diaspora en vooral niet over iets anders. ("Don't mention the genocide"). Wanneer tegen het einde de kerkklokken erbij komen, overheerst met name verwarring. Waarschijnlijk zal het genoeg zijn om de finale te bereiken, al is het maar vanwege diezelfde Armeense diaspora.

3.   België

Loïc Nottet – Rhythm Inside

De Belgen hebben in ieder geval een act waar over is nagedacht. De vraag is of de rest van Europa bereid is mee te denken. 17-jarige Loïc brengt een semi-rap in Lorde-stijl over de leegte van het moderne leven en dat teruggaan naar het ritme onze enige redding is. Het valt wel op, maar teksten als “if we die tomorrow, what do we have to show for?” zullen voor grote delen van het Eurovisie-publiek, zeker in de Balkan, toch wat te filosofisch zijn. In een halve finale met weinig West Europese landen en als derde aan de beurt in een toch al chaotische start van deze halve finale, is het twijfelachtig of Loïc het haalt. Waarschijnlijk net wel.

4.   Nederland

Trijntje Oosterhuis – Walk Along

Eindelijk een meer traditioneel festivallied, en het komt van onze eigen Trijntje. Dat ze kan zingen staat vast, dat ze de meeste ervaring van alle artiesten in deze halve finale heeft ook. Al is het maar omdat ze bijna 3x zo oud is als haar Belgische voorganger. Het refrein, dat tot in den treure de kracht van herhaling representeert, is helaas eerder irritant dan leuk om te onthouden. Hoewel zo’n klaagzang bij ons maar weinig positieve reactie uitlokt, bestaat de kans dat juist in de Balkanlanden en Spanje dat mag meestemmen dit gejammer wel aanspreekt. Trijntje haalt, ongeacht de jurk die ze aan heeft, de finale bij gebrek aan beter, maar zal bij lange niet in de buurt komen van de prestaties van de voorbije twee jaar. Volgend jaar eindelijk Caro Emerald namens Nederland? Of nog beter: Eva Simons, met Armin van Buuren live draaiend, 2 dansers, 1 violist en Wesley Sneijder die 3 minuten een bal gaat hooghouden. Dan is Amsterdam 2017 gegarandeerd.

5.   Finland

Pertti Kurikan Nimipäivät – Aina Mun Pitää

Dit moet je niet doen. Dit moet je gewoon niet doen. Een metalband bestaande uit 4 verstandelijk gehandicapten die in het Fins een tamelijk agressief lied brengen. In de eigen voorronde had Finland een potentiële winnaar zitten met een veel te hip bandje met baarden, welke het heeft afgelegd omdat het nationale publiek naar mijn mening in een te liefdadige bui was. Muzikaal gezien kun je het nauwelijks beoordelen, want zoals Hans Teeuwen al eens zei over een vergelijkbare groep artiesten: “Die band begint te spelen, kutmuziek!” Mogelijk trekt Europa hier de streep. Als dit door zou gaan naar de finale, heeft het niks met muzikale smaak te maken en zou niet correct zijn. Wel natuurlijk kan elk land 1 punt geven voor de moed dat ze hier staan, en dan lekker naar huis. Dan krijgen ze overigens nog altijd 8 punten meer dan de Toppers ooit kregen en dat zou dan wel weer verdiend zijn.

6.   Griekenland

Maria-Elena Kyriakou – One Last Breath

Normaalgesproken stuurt Griekenland een schaarsgeklede zongebruinde jongedame of –heer die een beetje over zon, liefde en dans zingt en daarmee altijd de finale haalt. Dit jaar gaat het anders. Een Celine Dion imitator zingt over een verloren liefde of het einde van de Griekse economie. Alle gebaartjes die bij een dergelijk lied horen worden schaamteloos ingezet. Ze start krachtig, maar komt, hoe schitterend ironisch, voor de laatste halve minuut eigenlijk net adem tekort. Ondanks 12 punten uit Albanië te doorsnee om echt op te vallen en zal het een hakken-over-de-sloot-verhaal worden. De Grieken kunnen zich de extra overnachtingen tot aan de finale van zaterdag besparen en het lijkt me in ieders belang dat Europa daar aan meewerkt.

7.   Estland

Elina Born & Stig Rästa – Goodbye To Yesterday

Een kanshebber voor de winst en eigenlijk een vrij onverwachte. Dit is zeker geen standaard Eurovisie-lied, de zang is niet volledig foutloos en eigenlijk moet je het op z’n minst 5x horen voor je er echt een beetje doorheen bent. Bovendien doet het, inclusief zwart-wit filter, behoorlijk ouderwets aan. Echter, het is wel origineel en het ietwat duistere lied voelt wel als een afgerond verhaal, iets wat van de meeste acts op dit festijn niet gezegd kan worden. De afronding van het lied komt rechtstreeks uit de beginjaren van het festival en had het prima gedaan met 40 koppig-orkest erbij en zo’n ouderwetse dirigent zoals deze tot de jaren 90 nog iedere act begeleidden. Lachend door naar de finale en mogelijk volgend jaar naar Tallinn.

8.   Macedonië

Danijel Kajmakoski – Autumn Leaves

Het echte Balkangeluid van deze halve finale wordt gebracht door Macedonië. Een droevig lied met trommels en lokale snaarinstrumenten, lekker voortkabbelend en niet eens slecht gezongen door de man die eruit ziet als een mislukte oost Duitse geheim agent in zijn regenjas. Een weinig verrassende keuze door een van de zwakste landen in de geschiedenis van het festival. Danijel gaat met Trijntje en het Georgische meisje strijden om plaats 10, maar mag waarschijnlijk naar huis.

9.   Servië

Bojana Stamenov – Beauty Never Lies

Meer voormalig Joegoslavische geluiden. Waar Macedonië de rust zelve was, vliegt Servië alle kanten op. Van de muziek moet het overduidelijk niet komen, zeker niet wanneer de ballad overgaat op klaagzang om terecht te komen in de beats van een foute club in Belgrado. Uiteindelijk komt het hier op neer: een hele dikke vrouw in suikerspinoutfit zingt dat echte schoonheid van binnen zit en dat iedereen gezien mag worden voor wie hij of zij is. Dit alles afgetopt in een compleet chaotische show van vlaggen en vaandels. Een schaamteloze poging om jongeren die onzeker zijn over hun lichaam of geaardheid voor zich te winnen, welke hopelijk afgestraft wordt. Je zou bijna beginnen te denken dat Trijntje een kans heeft om door te gaan!

10.    Hongarije

Boggie – Wars For Nothing

Dit is verschrikkelijk. Een lieflijk meisje zing heel saai dat er zoveel zielige mensen zijn in enge landen en dat dat moet ophouden. Wereldvrede voor ons allen. Leuk voor bij het kampvuur, ver na twaalf uur ’s nachts met een goede slok op. Dan maakt het ook niet meer uit dat de helft van de klemtonen in het Engels compleet verkeerd worden gelegd. Een paar passivisten zullen hier op stemmen, maar heeft grote kans met de rode lantaarn naar huis te gaan.

11.    Belarus

Uzari & Maimuna - Time

De Witrussische dictatuur stuurt een zanger die zichzelf eigenlijk iets te gaaf vindt en een mooie violiste. Iemand heeft daar een beat van een jaar of tien geleden onder gezet en de best verstaanbare zin is “Time is like thunder”. Een redelijk standaard Eurovisie-cocktail dus, maar niet met een vervelende bijsmaak. Meneer Uzari is niet eens zo gek onzuiver en de bombastische opbouw werkt goed genoeg om het vioolriedeltje aanstekelijk te noemen. Mijn persoonlijke Balkan-guilty pleasure en een act die zonder problemen de finale gaat halen om daar vervolgens in de middenmoot te eindigen.

12.    Rusland

Polina Gagarina – A Million Voices

Na Servië en Hongarije hier de 3e inzending met moralistische boodschap en ook zeker de meest hypocriete. “Ach als iedereen toch eens gelijk was op de wereld en het recht had te zeggen wat ie wilde”, precies die vredelievende knusheid die je van Rusland mag verwachten. Maar het meisje kan zingen en straalt een pure vreedzaamheid uit dat je niet anders kan applaudisseren voor Poetins propagandamachine, het is immers wel Rusland. Je ziet de springende kinderen als het ware de gehele tijd voor je over het podium rennen. Wat zou de wereld toch mooi kunnen zijn. Zelfs als het niet Rusland was, zou dit de finale halen, maar nu zeker… het is immers wel Rusland.

13.    Denemarken

Anti Social Media – The Way You Are

Een paar jonge gastjes die terug gaan naar de jaren ’60. Er is op zich niet veel mee mis, alhoewel er weinig bijzonders gebeurt op muzikaal of entertainmentgebied. Je zou kunnen zeggen dat een land dat doorgaans zo goed presteert zich er wat gemakkelijk vanaf maakt dit jaar. Toch blijft het best lekker hangen en zou alleen al vanwege het enthousiasme en ongecompliceerde karakter naar de finale mogen. Helaas gaat Europa anders beslissen, zeker Oost Europa vindt dit te onvolwassen. Denemarken sneuvelt.

14.    Albanië

Elhaida Dani – I’m Alive

Het is een wonder! Eindelijk een Albanese gevonden die geen moddervet accent nodig heeft om in het Engels te zingen. En ze doet dat vervolgens nog eens heel aardig. Het is modern, met slechts een vleugje etnische klankgeweld, maar als ze niet uit de bocht vliegt, is er geen vuiltje aan de lucht voor deze dame. Als je het op een normale dag op een normaal radiostation zou horen, zou je niet zeggen dat het een Songfestival-liedje is. In dit geval is dat positief. Vandaag top 3 en in de finale top 10.

15.    Roemenië

Voltaj – De La Capăt / All Over Again

Er wordt weinig gelachen tijdens deze act van een band die zo het Bløf van de Balkan genoemd kan worden. Een groots drama wordt bezongen, maar de band is nogal statisch en als je zo’n groot podium tot je beschikking hebt, doet het ongemakkelijk aan. Tel daarbij op dat het drama bescheiden en als een nachtkaars eindigt en je hebt voor het eerst sinds jaren kans dat Roemenië de finale niet gaat halen. Echter, een gunstige loting en veel buurlanden in deze halve finale zorgen waarschijnlijk net voor het voordeel boven Nederland, Macedonië, Griekenland en Servië. God zij dank niet nog meer treurnis voor de Roemenen.

16.    Georgië

Nina Sublati – Warrior

Hoppakee. Even nog een stevige bak lawaai erin voor het einde. Nina komt nogal duister over met haar zwarte haar, felle ogen en getatoeëerde armen. Ze zingt dan ook over hoe strijdbaar ze is, maar probeert dat iets te veel  met brute kracht in plaats van zangsouplesse. Na ongeveer twee minuten lijkt het even of ze in een trance raakt om kwade geesten op te roepen, maar ontwaakt net op tijd om er op het nog wat kreten uit te gooien. Geen goed lied, wel apart, maar als dit een hoop ongecontroleerd geschreeuw wordt (en die kans is levensgroot) dan hoeft Georgië zaterdag niet nogmaals het strijdperk in.

Als uiteindelijk de stofwolken zijn opgetrokken en de zeker niet grappige presentatoren een middelmatige pauze-act hebben aan- en afgekondigd, zullen de volgende landen naar de finale gaan:

Estland
Rusland
Albanië
Belarus
België
Armenië
Roemenië
Griekenland
Nederland
Georgië

Afvallers:

Moldavië, Macedonië, Hongarije, Denemarken, Servië en Finland