Deze week vindt voor de 60e keer het Eurovisie Songfestival plaatst. Veel van de mensen die mij kennen weten dat ik hier groot fan van ben. Op mijn beurt weet ik dat veel van de mensen die ik ken openlijk het Songfestival verguizen, terwijl ze stiekem toch het even aanzetten op de avond zelf. Om jullie te helpen te begrijpen wie er waarom wel en waarom niet goed scoren, probeer ik al mijn kennis deze week in 3 blogs te stoppen, waarin ik alle deelnemers even kort met je doorneem. Dus ook de complete Eurovisie leek zal na het lezen hiervan als een expert op de bank kunnen zitten.
Tijd voor de finale. De
drukst bezette finale in de geschiedenis van het Festival, want er doen maar
liefst 27 landen mee. Weinig circusacts, veel drama, dus alsnog een flinke zit.
Hoewel Zweden de grote favoriet is, zijn er verschillende kanshebbers voor de
winst uit verschillende uithoeken van Europa én de wereld. De meeste
verschrikkelijke zangers en zangeressen zijn al naar huis, dus je kan bijna de
hele avond het geluid aan laten staan. Daar gaan we:
1. Slovenië
Maraaya
– Here For You
Prima opening van de avond. Drie optredens
voor de prijs van één. Dit bijzondere drietal doet ieder lekker zijn of haar
eigen ding. De ADHD pianist met raar
kapsel knipt meer met zijn vingers dan dat ie de toetsen beroert, de stoïcijnse
airvioliste maakt vooral wildse gebaren en dan is er natuurlijk nog de zangers
met Duffy-achtige stem met haar enorme koptelefoon, waarvan je kunt denken dat
ze verkouden. Het is energiek, een beetje raar en eigenlijk enorm verrassend. Nederland
vond dit niks donderdag, maar gaat in veel landen punten ophalen, maar
waarschijnlijk nergens 12.
2.
Frankrijk
Lisa Angell – N’oubliez Pas
De Fransen zijn weer enorm Frans. Na vorig
jaar een mislukte poging met een rapgroep is het dit jaar weer algeheel
traditioneel. Een ballad dus, gebracht door een ontplofte Dione de Graaff,
waarbij het lastig zal zijn om niet weg te zappen. Wel een ideaal moment om de
nog een rondje bier en wijn te halen en de snacks nog eens aan te vullen om er
echt goed voor te gaan zitten.
3. Israël
Nadav Guedj – Golden Boy
Justin Timberlake meets Tel Aviv. De meest
volwassen uitziende 16-jarige van het noordelijk halfrond begint met klaagzang
om vervolgens in groot feest uit te barsten. Aanstekelijk deuntje en een eigen
bedacht dansje en aan het einde nog tijd voor een groepsfoto. De zaal in Wenen
is nu echt goed los en veel punten uit heel Europa.
4. Estland
Elina Born & Stig Rästa – Goodbye To Yesterday
Hij gaat er ’s ochtends vandoor zonder iets
te zeggen, maar van zijn gezicht is niet af te lezen wat voor gevoel hij daar
nu bij heeft. Zij vindt het in ieder geval wel erg. Sowieso is alles aan haar
beter dan aan hem, behalve dat hij gitaar kan spelen. Niet altijd even goed
gezongen, maar wel een origineel lied en slim bedachte effecten op het podium. Blijft
beter worden naarmate je het vaker luistert, ook al blijft de zeer lage opening
storend. Zou echter zomaar kunnen winnen en wordt zeker top 5.
5.
Verenigd
Koninkrijk
Electro Velvet – Still In Love With You
20 seconden lang is dit geweldig! Blazers,
violen, jaren ’20 vibe, dit wordt het helemaal. Dan begint het zingen en
tempert het enthousiasme al een beetje, maar wanneer er het duo hun naam eer
aandoet en er een electro afwisseling in wordt gebracht, is de magie wel
voorbij. Vervolgens kabbelt het wat voort en duurt 1 couplet te lang. Blij
gemaakt met een dode 90 jaar oude mus. Eindigt tussen plek 15 en 20.
6. Armenië
Genealogy
– Face The Shadow
De minimusical over de Armeense diaspora en
vooral niet over iets anders ("Don't mention the genocide") heeft
zoals verwacht de finale behaald. Maar hoe vaak je er ook naar luistert, het
blijft een rommeltje van teveel verschillende stijlen. Echter, het is een
schoolvoorbeeld van ‘er een show van maken’, dus de AVROTROS moet goed opletten
voor volgend jaar. Zuivere zang, capes en met de armen de wijzers van een klok
nadoen. Gek genoeg misschien zelfs goed voor een kippenvelmomentje. Krijgt veel
punten van Nederland, genoeg voor een plekje rond het midden.
7.
Litouwen
Monika Linkyte & Vaidas Baumila – This Time
Het vrolijke huppelduo uit Litouwen met een
van de weinige onbezorgde liedjes van het Songfestival. Waarschijnlijk is dat
ook precies de reden dat ze de finale hebben gehaald, aangezien de halve finale
van donderdag een uiterst neerslachtige bedoening was. Het is allemaal lang
niet perfect gezongen, maar het aantal verschillende manieren om ‘love’ te
zingen is wel pakkend. Die jongen doet leuk mee, maar het blonde meisje maakt
het verschil in een uiteindelijk middelmatig lied.
8.
Servië
Bojana Stamenov – Beauty Never Lies
De verschrikkelijke suikerspin returns om nog
een keer te melden dat ware schoonheid van binnen zit. Ik blijf het een
schaamteloze manier vinden van stemmen ronselen onder de jonge homoseksuele
kijker, kennelijk werkt het. Ze heeft ook heus wel een goede stem, maar het
lied blijft een chaos, net als de show met vlaggen in de kleuren va de
regenboog. Het nieuwtje is er zaterdag wel van af.
9.
Noorwegen
Mørland & Debrah Scarlat – A Monster Like Me
Het heeft precies alles wat het moet hebben,
maar het spannendste is aan het einde van de rit toch met name wel het kapsel
van Debrah. Wel het enige lied met moeilijke woorden, heeft iets weg van een
toneelstuk. Een bijna chique inzending die met name uit de West-Europese landen
de punten moet halen.
10. Zweden
Mans
Zelmerlöw – Heroes
Torenhoog favoriet voor de winst dankzij
computermannetjes en moderne muziek. Alles hieraan klopt en zodra je het hoort,
weet je direct dat dit het in heel Europa goed zal gaan doen in de hitlijsten
en clubs. Die trui had ie overigens al aan bij de Zweedse selectiewedstrijden
twee maanden geleden. Het kan zo makkelijk zijn.
11. Cyprus
Giannis Karagiannis – One Thing I Should Have Done
De saaiste ober van Cyprus komt de keuken uit
wandelen om even een liefdesliedje te zingen voor Duitse en Engelse toeristen. Het
is eerder aandoenlijk dan aanstekelijk en een compleet wonder hoe hij zijn
halve finale heeft overleefd. Toch mag ie meedoen in de grote finale en zit
vervolgens tussen twee enorm hippe, populaire uptempo acts. Dat is gewoon domme
pech.
12. Australië
Guy Sebastian – Tonight Again
Vanwege het 60-jarig jubileum mag ’s wereld
grootste fan van het festival dit jaar meedoen: Australië is erbij! Hoewel is
afgesproken dat het eenmalig is, maakt alles aan deze inzending duidelijk dat
het land maar wat graag vast op de deelnemerslijst wil. Een opzwepend en
risicoloos lied over vieren dat we vanavond het gezellig hebben en morgen pas
morgen komt. Prima gezongen ook trouwens. Zal bovendien een boel
sympathiestemmen krijgen, aangezien de Australische bevolking natuurlijk voor
een groot deel bestaat uit Europese volkeren. Een serieuze kanshebber voor de
top5.
13. België
Loïc
Nottet – Rhythm Inside
Nederland niet, België wel. Het verschil:
overgave! 17-jarige Loïc brengt een semi-rap over de leegte van het moderne
leven en dat teruggaan naar het ritme onze enige redding is. Vooraf moeilijk in
te schatten hoe dit live zou gaan, maar hij schreeuwt de longen uit zijn lijf
in een lied dat het kan hebben. En ineens ligt ie op de grond, gewoon, op de
grond. Sowieso is de choreografie simpelweg raar, maar ook dat past. Hulde voor
lef, hoe vaker je het hoort, hoe beter het wordt. Gaat een boel ballads achter zich
laten.
14. Oostenrijk
The Makemakes – I’m Yours
Die zanger met die hoed (gestolen van Waylon)
en baard (gestolen van alle mannen in de 20 en de winnares van vorig jaar)
heeft veel weg van George Harrison. Sowieso heeft het hele lied wel iets weg
van een compositie van The Beatles, maar dan op een dag dat ze er niet echt zin
in hadden. Op een gegeven moment loopt George bij de piano weg en blijken die
partijen gewoon op de band te staan. Persoonlijk vind ik het wel lekker om
tussen alle solozangeressen en ballads even een bandje te horen, maar er blijft
niets van hangen. Oostenrijk heeft niet de intentie het festival twee jaar
achtereen te organiseren en slaagt daarin glansrijk.
15. Griekenland
Maria-Elena Kyriakou – One Last Breath
De Griekse Celine Dion met haar windmachine
en gebaartjes: de uitgestrekte armen, de gesloten ogen, een vinger ten hemel
gericht. Het is allemaal verschrikkelijk cliché, maar dit is wel hoe je de
finale van het Songfestival bereikt. Prima jurk ook trouwens. Bovendien is
Griekenland altijd populair bij de televoters in de regio, dus je mag uitgaan
van flinke aantallen punten. Genoeg om ongeveer halverwege te eindigen.
16. Montenegro
Knez
- Adio
Het is een absoluut wonder dat deze
Montenegrij(n)ze BalkanHazes de finale heeft gehaald. Geen stemmende
buurlanden in zijn halve finale en volledig etnisch ingesteld met regionale instrumenten
op het podium en zingend in de eigen taal. En dan dat fantastisch mooie
vrouwtje uit Zwitserland naar huis sturen… Europa kiest kennelijk echt voor
zangtalent, want dat heeft deze man wel in de portfolio. We gaan dus gewoon nog
een keer met elkaar zingen over eenzame bergen en verloren liefdes, zoals het
een goed Songfestival betaamt. En omdat ineens veel buurlanden nu wel mee mogen
stemmen, moet je niet gek opkijken als dit redelijk gaat scoren.
17. Duitsland
Ann Sophie – Black Smoke
Werd tweede in eigen land bij de
selectiewedstrijden, maar mocht toch naar Wenen, omdat de winnaar ervan zich
realiseerde dat het festival commerciëler was dan hij aan kon. Geeft niks, dit
is ook niet gek. Qua geluid en onhandigheid lijkt ze een beetje op het Duitse
meisje dat in 2010 won, maar dan met nog iets meer Amy Whinehouse inslag. Een
lied dat je na 27 inzendingen waarschijnlijk niet onthouden hebt aan het einde.
18. Polen
Monika Kuszynska – In The Name Of Love
De vrouw in de rolstoel. Waarschijnlijk meer
sympathiestemmen dan voor het lied zelf, want dat was in feite één grote Libelle
Zomerweek. Vliegende witte linten en felle roze kleuren knallen van het scherm
achter haar af in een poging te doen verbloemen dat er op het podium, noodgedwongen,
niet zoveel gebeurt. Geen hoogvlieger.
19. Letland
Aminata
Savadogo – Love Injected
Als je niet beter wist zou je denken dat je
bij een of andere sekte beland bent en de hogepriesteres bezig ziet de vruchtbaarheidsgoden
gunstig te stemmen. Op alle vlakken een unieke ervaring. Gewoon ondergaan en na
drie minuten uit de trance ontwaken en fris verder voor de het laatste deel van
de avond.
20. Roemenië
Voltaj
– De La Capăt / All Over Again
Er wordt echt weinig gelachen tijdens deze
act van een band die zo het Bløf van de Balkan genoemd kan worden. Een groots
drama over achterblijvende kinderen van arbeidsmigranten wordt bezongen, een
hot maatschappelijk item in Roemenië. Geert Wilders schijnt dit lied als
favoriet te hebben. Geen vlekkeloze zang of spectaculaire show, of het moet het
ringbaardje van de verder kale zanger zijn. In de finale op buurlandenpunten,
derhalve onderin de middenmoot in de finale.
21. Spanje
Edurne - Amanecer
Wie aan het einde van de avond het verschil
nog weet tussen Albanië, Griekenland, Rusland en Spanje mag zijn hand opsteken.
Ook horen we tradtioneel Spaanse IyeeeIyeeh-klanken, die verklaren waarom ze
daar Trijntje wel wat vonden. Toch heeft dit lied wel iets eigenzinnigs, alsof
het de themesong is van een of andere Spaanse heldenserie. Wordt door sommigen
getipt als winnaar, maar mist daarvoor een echt herkenbaar refrein dat je
direct mee wil zingen. En iets met een “corazon” in de tekst, what else is new.
22. Hongarije
Boggie
– Wars For Nothing
Wat mij betreft de grootste verrassing uit de
eerste halve finale bij de finalisten. Dit werkelijk intens saaie lied is er op
de een of andere manier in geslaagd genoeg punten te sprokkelen. Toegegeven,
het is zuiver en breekbaar gezongen, maar kom op nou Europa… Pacifisme ten top,
kampvuurmuziek voor bij een hippiefestival en geen idee hoe je het woord
‘innocent’ moet uitspreken. Ik blijf erbij: laatste 5.
23. Georgië
Nina
Sublati – Warrior
De boze Georgische larp-koningin heeft de
finale gehaald. Nina komt nogal duister over met haar zwarte haar, felle ogen
en getatoeëerde armen. Ze zingt dan ook over hoe strijdbaar ze is, maar
probeert dat iets te veel met brute
kracht in plaats van zangsouplesse. Haar Engels is bijzonder matig, maar haar
uitstraling heeft bijgedragen aan de uitschakeling van Trijntje. Xena Warrior
Princess eindigt halverwege het rechterrijtje.
24. Azerbeidzjan
Elnur Huseynov – Hour Of The Wolf
Uit Azerbeidzjan is hier de man de niet kan
slapen omdat ie over wolven droomt en dat kennelijk niet prettig vindt. Hij
laat zich omringen door twee balletdansers die gewoon hun eigen gang gaan en
Elnur de hoge tonen laten pakken. Het toppunt van het melancholisch kwartiertje
van de avond en ongetwijfeld goed voor een hele bak aan stemmen van de meer op
tragedie geënte volkeren van Europa.
25. Rusland
Polina
Gagarina – A Million Voices
Daar is ze weer, onze Russische vredesengel
uit Poetins propagandamachine. Het is natuurlijk verschrikkelijk hypocriet dat
een land dat actief minderheden discrimineert en burgeroorlogen faciliteert
komt met teksten over hoe mooi de wereld zou kunnen zijn als we elkaar allemaal
accepteren zoals we zijn. We gaan er maar van uit dat Polina de tekst niet zelf
heeft mogen schrijven en maakt er maar gewoon het beste van. Ze brengt het heel
goed en krijgt los van de standaard douze points uit Belarus, Azerbeidzjan en
Georgië (en bijbehorend boegeroep uit de zaal) ook vrachten aan punten uit West
Europa. Gaat top 5 halen, of je het nu wilt of niet.
26. Albanië
Elhaida
Dani – I’m Alive
Dit was dus helemaal niet zo goed in de halve
finale. Sterker nog, het was zelfs heel slecht. Vooraf had ik gedacht dat dit
echt een kanshebber was voor een hoge score, maar op het podium blijft er maar
weinig van over. Zonder een zuivere noot gezongen te hebben, staat ze toch in
de finale en krijgt een herkansing. Als Trijntje zaterdag kijkt en zich
afvraagt waarom Elhaida in Wenen is en zijzelf al thuis, terwijl ze echt veel
beter gezongen heeft… 1 woord: overgave.
27. Italië
Il Volo – Grande Amore
Dit is natuurlijk hoe een Songfestivallied
hoort te zijn. Groots, meeslepend en vol overgave. Een kruising tussen opera en
boyband, in een taal die zich uitzonderlijk goed leent voor zang. Je zou
hooguit kunnen zeggen dat het een tikkie too much is, net zoals de hoeveelheid
gel in de kapsels, maar vanavond mag dat. Een bombastisch einde en kanshebber
voor de winst!
Als je uiteindelijk alles gehad hebt, zou de
einduitslag er ongeveer zo uit kunnen zien:
Plekken 1 tm 6 (in willekeurige volgorde):
Zweden
Australië
Italië
Estland
Rusland
Slovenië
Plekken 7 tm 10 (in willekeurige volgorde):
Israël
Spanje
Noorwegen
Servië
Plekken 11 tm 20 (in willekeurige volgorde):
België
Armenië
Montenegro
Griekenland
Duitsland
Letland
Azerbeidzjan
Georgië
Cyprus
Verenigd Koninkrijk
Plekken 21 tm 27 (in willekeurige volgorde):
Litouwen
Hongarije
Frankrijk
Albanië
Oostenrijk
Polen
Roemenië
Geen opmerkingen:
Een reactie posten